Kod Srba postoji običaj da se uoči Petrovdana pale lile, koje se prave od mlade kore divlje trešnje ili breze.
Obično se to radi na mjestima gdje se narod okuplja, na trgovima, raskršćima i u tome učestvuju djeca i omladina. Paljenje vatre i lila simboliše ona vremena kada su hristoborni carevi progonili i mučili hrišćane vezujući ih za drvene stubove, natapajući ih smolom i paleći ih. Njihova tijela su tada gorjela kao buktinje, osvetljavajući trgove kao danas simbolične vatre i lile.
Paljenje lila simbolizuje i sagorijevanje svih ljudskih ovozemaljskih grijehova, kako u srcu tako i u duši.
Obično ih pale deca i mladi obilazeći oko kuća, torova, izvora po tri puta, govoreći: “Lila gori žito rodi“, ili “Veselo nam lile gore, da nam krave dobro vode“.
Običaj je i da djevojke skupe slamu na gomilu i zapale na seoskoj utrini. Tu potom dolaze lilari i ostala omladina, pa svi zajedno slave i vesele se igrajući oko vatre, a muškarci se takmiče u preskakanju plamena.
Novokomponovani običaj među mlađom populacijom jeste da umjesto lila omladina pali stare automobilske gume. Pritom se takmiče da plamen bude što veći, a o zagađenju koje je epilog čitave ove priče ne treba ni diskutovati. Smisao praznika potpuno je obesmišljen i ovakve radnje nemaju baš nikakvu hrišćansku ni tradicionalnu simboliku.
