Hrišćanski vjernici koji praznuju Božić po Gregorijanskom kalendaru danas slave Badnji dan i Badnje veče.
Badnji dan, Badnje veče ili Badnjak je naziv dana prije Božića kada se slavi rođenje Isusa Hrista. Ime mu dolazi od riječi bdjeti, jer se na Badnji dan, kao i na Badnje veče, simbolički bdije i čeka Hristovo rođenje.
Na Badnji dan se uređuje kuća za Božić, kiti se božićno drvo i peku se kolači. Tradicionalno se posti i ne jede meso, iako Katolička crkva post ne smatra obveznim.
Badnjak takođe predstavlja panj ili kladu koja se tradicionalno palila na ognjištu uoči Božića.
Božić, dan kada je prema predanju rođen Isus, u nedjelju 25. decembra proslaviće Rimokatolička, protestantska i anglikanska crkva, kao i neke pravoslavne crkve koje su prihvatile gregorijanski kalendar.
Zajedno sa Uskrsom i Duhovima, Božić spada u tri najveća hrišćanska praznika.
Božićno slavlje traje nekoliko dana – kod rimokatolika, sve do praznika Sveta tri kralja, 6. januara.
Prema Bibliji, Isus Hristos je Sin Božji, kojeg je rodila djevica Marija, bezgrešnim začećem putem Svetog duha, u gradu Vitlejemu.
Budući da se u Novom zavjetu ne navodi kada se tačno rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić, nego samo Uskrs. U prvo vrijeme postojanja hrišćanske crkve, Božić i Bogojavljenje su proslavljani u isti dan, a praznik je nazivan Epifanija.
Božić je počeo da se slavi u Rimu, prema mnogim izvorima, na dan kada se prethodno slavilo rođenje paganskog boga sunca, Sola.
U Rimokatoličkoj crkvi u noći između Badnjeg dana /24. decembra/ i Božića /25. decembra/ služi se sveta misa koja se zove ponoćka.
