„Prednost je što je osnovna jedinica za uzgoj maline jedan dunum, a ukoliko se ispoštuju sve potrebne agrotehničke mjere, prinos je 1,5 tona po dunumu, što je, uz cijenu od 2,8 do 3,5 KM, solidan prihod“, kaže Јokić, koji je stručnjak u Resoru za pružanje stručnih usluga u poljoprivredi.
On je naveo da je najznačajniji malinarski region područje Bratunca i Srebrenice, gdje postoji od 400 do 500 hektara zasada maline, dok je na području Potkozarja malinarstvo u početnoj fazi i zastupljeno je na 10 hektara.
Јokić je naveo da je jedan od ograničavajućih faktora za podizanje zasada maline kvalitet sadnog materijala.
„Uzgajivačima skrećemo pažnju da moraju da povedu računa da se koristi sertifikovan sadni materijal iz rasadnika, a ne iz proizvodnih zasada“, istakao je Јokić.
Zbog velike potražnje, na tržištu se može naći mnogo nekvalitetnog sadnog materijala, a u prethodnom periodu problem su predstavljale i zaražene sadnice maline.
Јoš jedan ograničavajući faktor jeste priprema parcele na kojoj bi trebalo voditi računa da se prije sadnje odstrani višak vlage jer ga malina ne podnosi.
„Naša služba je na raspolaganju uzgajivačima. Izlaskom na teren daćemo savjete kako da se pravilno obavi svaka faza“, rekao je Јokić.
On je dodao da je uzgoj maline podržan kroz republičke podsticaje od 30 odsto od ulaganja, dodatnih pet odsto ukoliko je riječ o proizvođačima mlađim od 30 godina i još pet odsto za proizvođače koji imaju formalno obrazovanje iz poljoprivredne prakse.
Ovo se odnosi na komercijalna gazdinastva, uz dodatne podsticaje za prodane maline, o čemu izvještaj podnose firme kojima se predaje malina.